Fatma wrote:

---

Weet iemand wanneer de eerste Turk naar Nederland kwam?

---

Keizerin Theophanu Sklerina, Byzantijnse echtgenote van Keizer Otto II, was volgens mij de eerste en zij speelt dan ook een belangrijke rol in de wordingsgeschiedenis van Holland, De Nicolaaskapel op het Valkhof in Nijmegen is wel het bekendste monument dat we te danken hebben aan deze Oosterse heerseres. Het is in Nederland het oudste gebouw dat met Sint Nicolaas en de Byzantijnse keizerin Theophanu in verband staat. Want die zou hier sterven, hoewel ze in Keulen werd begraven. Op vrijdag 19 augustus 2005 bezocht paus Benediktus XVI haar Keulse grafkerk.

Theophanu van Constantinopel (956-991) is weleens de dochter van Romanos III van Byzantium genoemd, maar nergens wordt melding gemaakt dat ze porphyrogenita, in het prpel geboren zou zijn en wie haar ouders zouden zijn. In het huwelijkscontract wordt ze geidentificeert als neptis (nicht of kleindochter) van keizer Johannes I Tzimisces. Volgens de huidige theorie zou Konstantinos Skeleros (920-Patrikios 991) in aamerking komen voor haar vaderschap, broer van keizerskandidaat Bardos Skleros. Haar moeder zou dan Sophia Phokaina (nicht van keizer Nicephorus II en de zus van Tzimisces' vrouw Maria Skleraina).

In april 972 word de dan 16-jarige Theophanu uitgehuwelijkt aan de 17-jarige keizer van het West-Roomse Rijk Otto II.van Saksen (955-7 december 983).

Theophanu arriveerde in grootse stijl in 972 in Rome, begeleid door een schitterende escort en behangen met juwelen. Volgens kronikeur Thietmar was ze niet de virgo desiderata. Duiden deze woorden erop dat de keizerlijke prinses er een losbandige levenstijl op na hield, niet ongebruikelijk in het toen zeer losbandige Constantinopel.

Theophanu en Otto werden op 14 april 972 in de Stint Pieterskerk in de echt verbonden door paus Johannus XIII. Theophanu werd dezelfde dag tot keizerin gekroond. De huwelijksoorkonde is de mooiste en meest waardevolle oorkonde van de Europese Middeleeuwe en een uniek voorbeeld van de politieke verhoudingen in het westerse keizerrijk.

De Byzantijnse moest wel wennen aan het rauwe leven in het noorden, maar had weinig moeite zich aan te passen en weet zo een brug tussen oost en west te slaan.

Theophanu en Otto kunnen het goed vinden en de Byzantijnse trekt met haar man van palts tot palts door diens uitgestrekte rijk. Ze begeleid haar man op al diens reizen en geeft oorkondes in eigen naam als keizerin uit. Ook heeft de Byzantijnse het regelmatig aan de stok met haar schoonmoeder, Adelaide van Italië. Dit veroorzaakte een vervreemding tussen Otto II and Adelaide.

Haar man stierf in 983 in Rome aan malaria. Zijn driejarige zoon werd tot koning gekozen. Onmiddellijk ontbrand er, aangevoerd door schoonmoeder een strijdt onder de oostFrankische adel om het voogdijschap over Otto III. Die zeggenschap geeft de dan 27 jarige keizerin-weduwe niet zomaar uit handen. En zeker niet aan oma Adelheid. Uiteindelijk wint Theophanu het zeggenschap over haar eigen zoon en als keizerin-regentes.

Theophanu drukte haar stempel op de diplomatieke betrekkingen binnen en buiten Europa. Om te voorkomen dat vazallen hun leen als eigendom zouden gaan beschouwen en dynastieën zouden vestigen, stelden eerdere Saksische keizers bisschoppen aan als leenman. Hoewel het in de middeleeuwen zeker niet was uitgesloten dat bisschoppen nakomelingen hadden, konden deze nooit wettig erfgenaam zijn, omdat bisschoppen nu eenmaal tot het celibaat verplicht zijn. Het leen van een bisschop ging dus, na zijn dood, altijd weer terug naar de koning. Zo hield de koning zijn land goed onder controle en werd voorkomen dat het rijk versnipperde. Dit systeem werd ingevoerd door Otto I en wordt daarom het 'Ottoonse stelsel' genoemd.

Maar de Byzantijnse voer een andere koers en zo beleende zij het gebied bij Vlaardingen aan de Hollandse graaf Dirk II.

Keizerin Theophanu kwam hiermee in conflict met de bisschop van Utrecht, aan wie het nabijgelegen Rijnland behoorde. De bisschop piepte dat het 'zijn land' zou zijn, maar Theophanu trok zich er niets van aan. Ze had dan ook behoorlijke relaties. Zo was haar zus, Anna van Porphyrogenita (963-1011) getrouwd met haar broer, keizer Constantijn VIII Dukas (gestorven in 1028). De Utrechtse bisschop keek wel uit ook maar iets tegen Theophanu te ondernemen.

De Byzantuijnse hield vanuit het Valkhof in Nijmegen, waar zij veelvuldig verbleef, Utrecht en de bisschop goed in de gaten. Een verkeerde beweging, en ze zou Utrecht laten weten wie er de baas was. Ze gaf hiermee een tik op de neus van de Utrechtse bisschop, en deed een beslissende zet in de culturele en politieke gang van zaken in de Nederlanden.

De nog jonge keizerin-moeder moet veelvuldig in Holland zijn geweest. Met name het Valkhof in Nijmegen was favoriet. Hier zou de Hollandse graaf Dirk II, direct nazaat van de Vikingen en een beer van een kerel, meerdere malen voor persoonlijke diensten door Keizerin Theophanu worden ontboden. De Byzantijnse had de smaak te pakken. In die tijden was men duidelijk minder preuts. Volgens theoloog Peter Damian onderhield de keizerin ook nog een seksuele relatie met de in haar hofhouding meereizende Griekse monnik Johannes Philagathos. Deze zou nog korte tijd faam maken als tegenpaus Johannes XVI.

Keizerin Theophanu regeerde als regentes tot haar dood op 35-jarige leeftijd. In het jaar 991 sterft ze op het Valkenhof. Vanuit Nijmegen werd het ontzielde lichaam van Theophanu over de Rijn naar Keulen gevaren. Daar wordt ze bijgezet in de kerk van Sint Pantaleon.

Van de website: http://www.mokumtv.nl/holland.html

Anonymous wrote:

---

Er wordt gevraagd over de eerste TURKEN, wat hebben de Byzantijnen met deze vraag te maken?

---